Anneanneme..

Bu yazı biraz zor olacak.. Ama yazmadan da geçemeyeceğim.

24 Ekim 2016..

Canım anneannemi kaybedeli 12 gün oldu.. Ben hala onun yokluğuna alışamadım. 10 senedir zaten uzaktım. Ama orada olduğunu biliyordum ya, o bana yetiyordu..

Ben 2 anne ile büyüdüm.. Anneannemin evi alt katta bizimki üstteydi. Ben her sabah kalktığımda hemen aşağı inerdim. Bazen de aşağıda uyurdum.. Sonra aynı evde ikamet etmeye başladık. 2 annem vardı benim..

Dedem ben daha 6 aylıkken vefat etmiş. O yüzden midir bilmem, hüznü hep içimde taşırım.

Ben böyle şeyleri hiç beceremiyorum.. Hüzünlü şeyler yazmayı..

Ne isterdim biliyor musun?

Benim çocuklarım da seni görsün.. O pamuk poğaçalarını, pizzalarını tatsın.. Mis gibi, şifalı yemeklerinden yesin.. Mercimekli köfteni sevsin.. Biber kızartınca yaptığın o harika sosu bilsin.. Şimdi kim yapacak onları?

Sen bir yolculuğa çıktın.. Biz de oraya varınca görüşüceğiz inşallah..

Mekanın cennet olsun..

Dedeme selam söyle olur mu?

….