İyi ki tanımışım dediğim..

Günlerden bir gün ben bu Seyhan kızın blogunu keşfettim. Sonra müdavimi oldum, yazmazsa arayıp soracağım.. O derece. Sonra bir bahar günü tesadüfen tanıştık. Ben sizin hayranınızım bir fotoğraf çekinebilir miyiz dediğimde şaşırdı tabii :) O beni tanımıyor. Bloglara yorum bırakma özürlü olduğumdan dolayı..

Neyse efendim, gel zaman git zaman biz Seyhanım’la buluştuk, çok keyifli bir gün geçirdik. Ardından bu benim adresimi istedi. Dedim ne ola ki acaba, tam da o sırada Gönen’e gideceğimiz tuttu. Gönderisi ptt sıralarında bekledi durdu.. Ben tabi sabırsızlanıyorum.. Döner dönmez aldım paketimi. Bir de ne göreyim?

Osmanlıca sevgimi bilen Seyhanım bana böyle bir paket hazırlamış. Gördüğümde nasıl şaşırdım, nasıl mutlu oldum anlatamam.. Paketi dışarda açtığımı farketmişsinizdir :)

İçinden benim seveceğimi düşündüğü bir kitap ve el yazması mektubu çıktı.. Mektuplara dayanamam ağlarım.. Hele benim için elle yazılmışsa.. Şimdiden hatıra defterimde yerini aldı. (Benim hatıra defterim var, bir gün onu size açayım kısmen..)

Hediye kitabımı daha bitiremedim, bitirip görüşlerimi yazmaktı niyetim. Ama şu ana kadar okuduğum kadarıyla çok eğlenceli ve akıcı bir kitap. Kitap konusunda da Seyhan’a ne kadar çok güvendiğimi biliyorsunuz ;) Bunda da yanılmamış işte. Her şeyin en doğrusunu bilmek zorunda mısınız Seyhan hanım:) Kitapla ilgili görüşlerimi bitirdiğimde yazayım..

Şimdi ben Seyhan’ın derslerden dolayı olan yoğunluğunun bitmesini bekliyorum, ki ritüelimizi yapabilelim. Ritüelimiz ne mi? O da bizde kalsın ;)

Bu da hediye paket kağıdımdan bir kesit, belki okumak isteyen olur diye..