{Kitap} Gece ile Şafak

Hatırlarsanız Sonbahar’da Okunacaklar listesi yapmıştım. Ben o listeyi bitirdim sayılır :) Sadece Yıldız Tozu kaldı. Araya bir Sarah Jio kitabı girdi. Yeşil Deniz Kabuğu. Ama onu okumasam olmazdı :) Kitap hakkındaki görüşlerimi sonra yazacağım.

Şimdi konumuz Gece ile Şafak.

Daha önce Fatma Erdek’in Kara Kış Beyaz Düş kitabını okumuştum. Yazım dili çok hoşuma gitmişti. Bu kitabını da seveceğimi biliyordum.

Hani bazı kitaplar vardır. Okumazsınız, film izliyor gibi izlersiniz. Hayal edersiniz. Orada yaşarsınız.. İşte ben o romanları çok seviyorum. Etkisinden kurtulamıyorum. Rüyalarıma bile giriyor.

Gece ile Şafak’ın hikayesinde de öyle oldu. İkisi de geçmişin izini taşıyan ama bir türlü birbirine açılamayan karakterler. Ortak bir amaç için birleşiyorlar ama haberleri yok. Bir geçmiş bir günümüz şeklinde ilerleyen kitabın sonunda nefesinizi tutuyorsunuz..

Kitabın konusu:

Bir pavyonda şarkıcı olan Gece Çakırkeyf gazinasonun baş solisti olur. Onun korumakla görevlendirilen kulubün müdürü Şafak ise bir gölge gibi onu takip etmektedir. Diğer taraftan geçmişten çıkıp gelen hayaller Gece’nin peşini bırakmamaktadır. O ne sevebilir ne de sevilebilir.. Ulaşması gereken tek bir kişi vardır. Tuncay. Geçmişin karanlık gölgesinin baş aktörü.. Acaba Tuncay’a ulaşabilecek midir? Peki Şafak için hissettikleri..

Konusuna baktığınızda “yapma şahika, bir pavyon şarkıcısının hayatını mı okuyacağız?” diyebilirsiniz. Hayır, öyle değil.. Hayat insanı nerelere sürükler belli olmaz. Ön yargılı olmamak lazım.

Kitap’tan alıntı:

“İnsan kalbine talimat veremiyor ki,” dedi alnını onunkine yaslayıp, gözlerini kapatarak. “Gece’yi Gün’ü, Akşam’ı, Sabah’ı sev! diyemiyor ki. görüyor ve sonra hissediyorsun. Hepsi bu.”

Beni rahatsız eden sadece bir bölüm oldu, sonu gereksiz uzamış diyebilirim..

Fatma Erdek’in romanları film olsalar keşke.. Ülkemizde ne yazık ki kitaptan filme uyarlananlar hep çok satan saçma romanlar oluyor..

Bu kitabı bana tavsiye eden, hatta ödünç veren canım Seyhan‘a da buradan teşekkür ederim:)