Merhaba,

15 Temmuz 2016 gecesi yaşanan hain darbe girişimi hepimizin malumu. Günlerdir bununla yatıp kalkıyoruz. Meydanlarda ülkemize destek için bir arada duruyoruz. Ülkemizin çökmesini isteyen hainlere karşı tek yürek, tek bilek oluyoruz.

Blogumu takip edenler bilirler, ben burada hayatın pozitif yönlerini paylaşmaya çalışıyorum. Siyasi hiç bir şey paylaşmadım bugüne kadar.

Ama bugün durum başka. Sadece siyasi değil, devlet olarak, millet olarak bir badireden geçiyoruz. Tarihe bir not düşmek, unutmamak için duygularımı yazmak istedim.

15 Temmuz 2016 akşamı hepimizin evine birer ateş düştü.. f16 ‘lar tepemizden hızla geçerken, tv’de TRT spikeri kanalın ele geçirildiğini anons ediyordu… Sonrasında Cnn Turk’ün ele geçirilme görüntülerini izledik..

Keşke yaşananlar bir rüya olsaydı..

Yüzlerce insanımız şehit olmuştu.. Bunu yapan yine kendi insanımızdı.. Aklım ve kalbim almadı..

Çanakkale’de düşman belliydi.. Düşman kendi kanından, canından olmazdı.. Allahım ne acı…

Geçtiğimiz hafta Çengelköy’deki kahraman esnafımıza destek olmaya gittik. Dükkanların camlarında hala kurşun izleri var. İnanmayacaksınız ama halkımız o gün orada inanılmaz direnmiş.. Yavaş yavaş haberleri çıkmaya başladı..

OHAL

21 Temmuz akşam itibariyle ülkemizde “Olağan Üstü Hal” ilan edildi. Bu devletimizin üst kademelerini ilgilendirdiği gibi, biz halk olarak normal yaşantımıza devam edeceğiz. Tüm kurumlar çalışmaya devam edecek.

Bize düşen görev, ülkemizin bütünlüğü için daha çok çalışmak. Rehavete kapılmamak. Üretmek, çalışmak, yılmamak.

Çünkü bizi bizden başka anlayan yok. Başka bir ülkemiz yok. Sadece 1 tane.. Ve elimizden geldiğince ülkemizin için en iyi olan neyse onun için çalışmalıyız.

Bundan sonra blogumda eskisi gibi yazılar paylaşmaya devam edeceğim. Normal hayatımıza geri döneceğiz. Ama tek bir farkla,  birbirimize daha fazla destek olarak..