Çengelköy’de başlayan Üsküdar’da noktalanan güzel bir gün..

Geçtiğimiz Cumartesi blogcu arkadaşlarım ile çok güzel bir gün geçirdik. Uzun süredir Papatya Prenses ile bir buluşma yapalım diye konuşuyoruz. Bir gün belirledik ve hava güzel olur inşallah diye dualar ederek  beklemeye başladık. O gün geldiğinde ve havanın mis gibi olduğunu gördüğümde havalara zıpladım. Cumartesi ve hava güzel olmasına rağmen trafik yoktu, çok rahat karşıya geçtik.

Çengelköy benim İstanbul’da en sevdiğim semtlerden bir tanesi. (Bir ara en sevdiğim semtlerin listesini yapacağım.) Hala eski yapısının bozulmamış olması da buna bir etken. Ama gittikçe bozuluyor..

Çınaraltı

Tabii ki Çengelköy deyince akla Çınaraltı geliyor. Ben oraya gittiğimde Papatya oradaydı. Bu onunla 2. görüşmemiz aslında. Daha önce bir etkinlikte karşılaşıp tanışmış ve internet üzerinden görüşmeye devam etmiştik.

Daha sonra Pumpuli’nin Mutfağı ve Anne Eli Gibi bloglarının sahipleri de geldi ve koyu bir sohbet başladı. Mekan çok kalabalıktı, çay, kahve ve oralet (:) )  söylüyorduk gelmiyordu ama muhabbet çok güzeldi. Sevgili Papatya (ben ona böyle demeyi çok seviyorum:) ) bize bir şey yapmayın deyip kendisi poğaça ve çikolata parçalı kurabiye yapmıştı. Çok lezzizlerdi. Orada kaç tane yedim bilmiyorum, ben bunları eve götürmeyeyim siz alın deyince ben alırım dedim eve gelince eşim de yedi, bize gelen kuzeni bile yedi o kadar bereketliymiş yani..

Hanımlar yemek bloggerı olunca onlardan öğrenecek çok şeyim vardı. Ben de arada yemek tarifi paylaşsam da yemek bloggerı değilim malesef..

Zaman nasıl geçti anlamadığımızdan bir de istediğimiz şeyi içemediğimizden kalkıp biraz dolaşmaya karar verdik. Çengelköy sahilde biraz yürüyüp, fotoğraf çektik. Baktık tüm mekanlar tıklım tıklım dolu, biz de Üsküdar’a gitmeye karar verdik. Şansımıza eşim de oradan geçiyordu bizi oraya atıverdi :)

Sonraki istikamet Paşalimanı

Pumpuli’nin Mutfağı Kadıköy’e geçmek zorunda kalınca, biz Üsküdar’da Paşalimanı Sosyal Tesislerde muhabbetimize devam ettik. Ben Papatya’nın Canon 600D makinasına sulandım birazcık. Maşallah çok güzel fotoğraflar çekiyor..

Anadolu yakasının en sevdiğim semtlerinden diğeri de Üsküdar. Kuzguncuk’a bir kere gittim ama çok sevmiştim. Bazıları çok abartıldığını söylese de ben Kuzguncuk’u semt olarak çok güzel buluyorum..

Günü noktalarken..

Üsküdar’da manzarası en güzel kafe sanırım Mihrimah Sultan Camii’nin arkasındaki Mado’dur. Ama terası hep dolu ne yazık ki. Biz de mecburen Trend 216’ya gitmek zorunda kaldık. Şükür ki terasta yer bulduk. Zaman nasıl geçti, gün nasıl bitti anlamadık..

Günün sonunda, dolaşmaktan ayaklarım yorgun, ama kafam dinlenmiş ve huzurluydum. Ülke gündeminden uzaklaşıp kafamızı dağıttığımız güzel bir gün oldu. Yine yapalım kızlar, en kısa zamanda ;)

Ve hatıralar.. Papatya‘nın el emeği keçeden magneti ve Reyhan‘ın bize aldığı kedili kalemler. Baktıkça sizi ve o günü hatırlatacak bana.