Merhaba,
Benim için yoğun geçecek bir haftasonuna giriyorum. O yüzden bugün size bir kitap önerisinde bulunayım istedim..
Kitabı popüler olduğu için değil, Nazan Bekiroğlu’nun yazım şeklini sevdiğim için aldım. Nar Ağacını okuduktan sonra, bir romanı daha çıksın diye bekliyordum çünkü..
İtiraf etmeliyim ki, Nar Ağacı benim okuduğum ilk Nazar Bekiroğlu romanıdır..
Hep okumak istediğim Nun Masalları, Yusuf ile Züleyha vardı. Ama Nar Ağacı bambaşkaydı. Buraya yazmadığıma inanamıyorum..
Mücella
“Senin hayatının benim kağıdıma düşen yazısı bu…”
Mücellâ, genç Cumhuriyet’le yaşıt bir kızın, unutulmuş kumaşların, kokuların, alışkanlıkların, iğne oyalarının, kimi yarım kalmış kimi tamamlanmış aşkların, hayatı seyretmekle yaşamak arasında gelip giden kadınların romanı.
Naftalin kokan bir kitap bu.. Hayır kokulu değil :) Ama okudukça burnunuza naftalin kokusu geliyor.. Hissediyorsunuz..
Ama..
Aslında yazarın kitabın sonunda da dediği gibi, başından sonu belli olan bir roman.. Ama ben hep bir acaba ile okudum. Nedense? Halbuki Mücella teyzenin romanı bu.. Onun hayatı.. Ama bir hayat bu kadar mı karamsar anlatılır? Bu kadar mı iç karartılır?
Tamam çok akıcıydı, Nazan Bekiroğlu’nun üslubu beni deldi geçti her seferinde. Bazı cümlelerin üzerini çizdim. Tekrar tekrar okudum..
“Evlerin yekdeğerine eğildiği bu sokak arasında ille de turfanda patlıcan, biber kızartmasının, sarımsaklı cacığın gizlisi saklısı olmayan kokusu bir pencereden taşarak sokağı baştan sona dolaştı.”
Mesela bu tasvir. Burnuma buram buram kızartma kokusu geldi.. Dolaştım Trabzon sokaklarında.. Kindinar yokuşunda gidip geldim.. Karayemişin altından geçtim de sokağa kavuştum..
Ama çok sıkıldım..
Neyyire hanım, tüm 50’li yıllarda yaşamış kadınlar gibi, otoriter, dediğim dedik. Öyleki odadaki büfenin yerini de, yerdeki halının yerini de değiştirmez, yıllarca öyle kalır. Her şey yerli yerinde.. Mücella’ya da çokça karışır bu yüzden..
İçimi karartan diğer bir noktada, idamlar Türkiye’sinde geçmiş olmasıydı tabii.. Araya sokuşturulmuş gibi. Can yakmak ister gibi.. Bana mı öyle geldi?
Tabi bunlar benim görüşüm.. Siz kitabı çok sevebilirsiniz de..
Lütfen ön yargı ile okumayın.
Ben Nazan Bekiroğlu okumaktan bıkmayacağım çünkü :) İçimi karartsa da, ağlatsa da yine de okurum, yazım uslubunu çok seviyorum ne yapayım :)
12 Comments
fotoğraflara ba-yıl-dııım ;) Mücella’ya gelince ben hala başlayamadım :/ ruh halimin iyi olduğu bir dönemde başlayayım o zaman :))
Teşekkürler canım, bence kesinlikle ruh halinin iyi olduğu bir dönemde başlamalısın. Yoksa daha fena olur :)
sevilmez mi hiç Nazan Hoca yaw.. Öyle isterdim ki derslerine katılmayı.
ben ilk nun masallarını okumuştum ama çok küçüktüm onu okuduğumda öyle sevmemiştim ki.. sonra kitaplığımda bile tutmak istemedim açıkçası verdim birine verdiğim kişi de o kadar sevinmişti ki.. benden büyüktü o. akıllıymış. şimdi sen nun masallarından deyince bu anım çağırışım yaptı. pişmanım evet :)
ama daha sonra iyi ki silip atmamışım nazan bekiroğlunu sonra çok sevdim bayıldım.
mücella’yı ise pek kıymetli bir arkadaşım hediye etti bana. sen tanımazsın.
çok incedir, asla unutmayacağım.
ve yorumunla merakımı arttırdın, yakında gelecek benim yorumda. hissediyorum.
Benim de severek okudum, nar ağacı da okunacaklar arasında. Aynı yazarın la sonsuzluk hecesi kitabını da tavsiye ederim.
Sevgiler,
kıskanıyorum kitap okuyanları merak uyandırdı bu kitap :)
Ben de vakit ayırmaya çalışıyorum :) Kitap çok akıcı bir şans verin bence:)
O kitabı da listeme aldım, teşekkür ederim :) sevgiler..
Ben de senin yorumunu heyecan ve merakla bekliyorum, biliyorsun :)
Nazan bekiroğlu nin çok farklı bir tarzı var romanlarında. Keyifle okudum hepsini
Bu kitabı merak ettim açıkcası okusam mı ki :) fotoğraflar çok güzel bu arada :)
Bende çok merak ettim şimdi:))
Kitap yorumlarınızı çok seviyorum, öyle ki her yazınızdan sonra alınacaklar listeme bir kitap daha ekleniyor. Ama şimdi bu kitabı edinsem mi bilemedim, biraz daha bekleyeceğim herhalde.
sevgiler
tolunay